چقدر روی لبت ردِّ خیزران افتاد!!

               همین که نامِ بلندت به هر زبان افتاد 

                                            چه شور و وِلوِله ای در دل جهان افتاد

 

                برایِ ذکرِ مصیبت دلم گرفت آتش

                                            و سیلِ گریه و ماتم به عمقِ جان افتاد 

 

               به وقتِ غارت و حمله چه بر سرت آمد؟ 

                                           که شمر خسته شد و خولی از توان افتاد! 

 

               به روی نیزه و در جمع این حرامی ها

                                           رقیه(س) دید تو را و نفس زنان، افتاد

 

              یزید بیشرف اما میانِ بزمِ شراب 

                                          به جانِ زخمِ سر و صورت و دهان افتاد 

 

              به رویِ طشت طلا و به پیشِ چشم همه

                                           چقدر روی لبت ردِّ خیزران افتاد!! 

کِی شَوَد حُر شَوَم و توبه ی مردانه کنم؟

حسین جان🍃🖤

 

                           بار ها توبه شکستم تو ولی بخشیدی

‎        کِی شَوَد حُر شَوَم و توبه ی مردانه کنم؟

درد تا دردِ حسین است؛ مداوا هیچ است ...

 

به طبیبان ‌جهان 
                                      رو نزنـم در هــر حــال

درد تا دردِ حسین است
                              مداوا هیچ است ...

مݩ‌به‌یادٺ‌ڪربلا گریاݩ و بیدارم هنوز •°

حســـیݩ‌جانمـ♥️

                      نیمه‌شب‌شد
                                         شب‌خودش‌هم
                                                   مدتی‌خوابیده اسٺـ

            مݩ‌به‌یادٺ‌ڪربلا
                              گریاݩ و بیدارم هنوز •°

 

دیوانه می شوم به تو تا فکر می کنم

دیوانه می شوم به تو تا فکر می کنم
وقتی به کام خشک شما فکر می کنم
این لطف فاطمه است که شبهای جمعه ات
اقا فقط به کرب و بلا فکر می کنم
یا حسین علیه السلام

هم میهن

همی بوسیم خاکی را که بوی کربلا دارد...

بنازم آنکه دایم گفتگوی کربلا دارد	دلی چون جابر اندر جستجوی کربلا دارد
دلش چون کربلا کوی حسین است و نمی داند	که همچون دوردستان آرزوی کربلا دارد
به یاد کاروان اربعینی با گریه می گوید	به هر جا هست زینب رو به سوی کربلا دارد
اگر چه برده از این سر زمین آخر دلی پرخون	ولی دلبستگی از جان به کوی کربلا دارد
به یاد آن لب تشنه هنوز این عاشق خسته	به کف جامی لبالب از سبوی کربلا دارد
اگر دست قضا مانع شد از رفتن به پابوسش	همی بوسیم خاکی را که بوی کربلا دارد...

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

حسینم وا حسین گفت و شنودم

سفر کردم به دنبال سر تو 
سپر بودم برای دختر تو 
چهل منزل کتک خوردم برادر 
به جرم این که بودم خواهر تو 

حسینم واحسین گفت و شنودم 
زیارت نامه ام جسم کبودم 
چه در زندان، چه در ویرانة شام 
دعا می خواندم و یاد تو بودم 

برای هر بلا آماده بودم 
چو کوهی روی پا استاده بودم 
اگر قرآن نمی خواندی برایم 
کنار نیزه ات جان داده بودم

آوینی

تا که تو روی نیزه ها رفتی حرمت ما ز چشم ها افتاد

آمدی و شب سیاه من

عاقبت مثل روز روشن شد

همه دیدند من پدر دارم

روسیاهی نصیب دشمن شد

از همان ساعتی که رفتی تو

خنده بر من حرام شد بابا

مثل تو در غروب روز دهم

عمر من هم تمام شد بابا

«وای از ضربه دوازدهم »

که شده بانی اسیری من

هست زیر سر همان گودال

همه ماجرای پیری من

من بمیرم چه کرده با سر تو

خنجر کند قاتلت بابا

کاش جای تو دخترت می رفت

زیر سم ستور دشمن ها

تا که تو روی نیزه ها رفتی

حرمت ما ز چشم ها افتاد

جای دستی زمخت بر روی

گونه های رقیه جا افتاد

تا که تو روی نیزه ها رفتی

چادرم پاره پاره شد بابا

فکر و ذکر تمام کوفی ها

غارت گوشواره شد بابا

تا که تو روی نیزه ها رفتی

دشمنانت هجوم آوردند

چه قدر وحشیانه و با حرص

بال های رقیه را کندند

شکل زهرا شدن به من بابا

بیشتر از همیشه شد لازم

گشت کرببلا و کوفه و شام

شعبه کوچه بنی هاشم

رفت از دست من النگو و

آمده جای آن غل و زنجیر

چه قدر غربت و اسارت و درد !

دیگر از روزگار هستم سیر

حال که آمدی به دیدن من

رحم بر این اسیر غربت کن

پای من را به آسمان وا کن

عمه را از عذاب راحت کن

اشعار آئینی، مدح و مرثیه اهل بیت علیهم السلام

شهادت امام سجاد علیه السلام را تسلیت میگویم

لاله سرخ شهادت تن تبدار من است

چشمه فیض خدا چشم گهر بار من است

حافظ خون پیام شهدای ره دین

لب گویای من و دیده خونبار من است

داغ یکدشت شهید و غم یک دشت اسیر

این همه بار گران بر تن بیمار من است

پای در سلسله و دست به دامان وصال

دشمن از بی خردی در پی آزار من است

دشمنم بسته به زنجیر ولی غافل از آن

که بر انداختن ریشه او کار من است

تا بر اندازی بنیاد ستم می جنگم

اشک من منطق من حربه پیکار من است

پرچم نهضت خونین شهیدان خدا

گرچه بر دوش من و عمه افکار من است

صبر را بین که در این مرحله از وادی عشق

سخت بیمارم و او باز پرستار من است

آنکه در کرببلا بود انیس پدرم

در ره شام بلا مونس و غمخوار من است

در کنار شهدا جان مرا باز خرید

عمه ام بعد خداوند نگهدار من است

خواهر کوچک من همچو گلی پرپر شد

اشک طفلان زغمش شمع شب تار من است

از غم اصغر و اکبر جگرم می سوزد

آه از این غم که خداوندخبر دار من است

در ره آل عیل عمر مؤید طی شد

شاهد زنده من دفتر اشعار من است

سید رضامؤید

اشعار محمل

از من نیاز می رسد و از تو ناز ، عجب