شهادت امام علی النقی علیه السلام

عرض تسلیت به مناسبت شهادت امام علی النقی علیه السلام

تنها، غریب، بی کس و بی آشیان شدی

تبعیدی مجاور یک پادگان شدی

طوفان غم شکوه بهار تو را گرفت

بیهوده نیست این همه رنگ خزان شدی



عقیق

اول رجب سالروز ولادت امام محمدباقر علیه السلام

امام محمد باقر(ع) در روز اول رجب سال 57 هجرى‎ متولد شد.

اول رجب سالروز ولادت امام محمدباقر(ع)
نام مبارک امام پنجم محمد بود. لقب آن حضرت باقر یا باقرالعلوم است، بدین جهت که: دریای دانش را شکافت و اسرار علوم را آشکارا ساخت. القاب دیگری مانند شاکر و صابر و هادی نیز برای آن حضرت ذکر کرده اند که هریک باز گوینده صفتی از صفات آن امام بزرگوار بوده است.

تاریخ ولادت امام محمد باقر (ع)

امام محمد باقر(علیه السلام) در روز اول رجب سال 57 هجرى در مدینه منوّره دیده به جهان گشود، برخى از مورخان , ولادت ایشان را در سوم صفر سال 57 هجرى دانسته اند.

پدر و مادر امام محمد باقر(ع)
پدر بزرگوار امام محمد باقر(علیه السلام) حضرت امام زین العابدین (علیه السلام)، و مادر مکرمه آن حضرت دختر امام مجتبى(علیه السلام) به نام «ام عبدالله» و از این جهت آن حضرت از پدر و مادر منتسب به خاندان گرامى رسول اکرم(صلى الله علیه وآله) بودند.

علم امام محمد باقر (ع)
امام باقر علیه السلام چون در اواخر دوران حکومت بنی‌ امیه به‌سر می‌برد، از ضعف قدرت حاکمه استفاده نمود و در نشر معارف اسلامی، تلاش گسترده‌ای کرد و با مخالفین و صاحبان عقاید مختلف، مناظرات مفصّلی داشت و به سؤالات شیعیان و مخالفین پاسخ داد. لذا از آن امام در تمام مسائل فقهی و اجتماعی و حکومتی روایات فراوانی نقل شده است، به‌طوری‌که تقریباً هیچ کتاب روایی نیست مگر این که از امام باقر علیه السلام در موارد مختلف روایتی ذکر شده است.

امام باقر علیه السلام با صحابی بزرگ رسول خدا، جابر بن عبدالله انصاری روابط صمیمانه‌ای داشت و برای او احترام خاصی قائل بود. برای آن امام، غیر از جابر، اصحاب و راویان زیادی نام می‌برند که در بین آنها جابر بن یزید جعفی و محمّد بن مسلم و زراره و حمران، بسیار معروفند. شاعر معروف امام نیز کمیت نام دارد.

حوادث دوران امامت امام محمد باقر (ع)
برادر امام باقر علیه السلام زید بن علی بن الحسین پس از شهادت امام سجاد علیه السلام پرچم مخالفت با بنی‌امیه را برافراشت و افراد زیادی را به دور خود جمع کرد. ولی امام باقر او را از قیام مسلّحانه منع کرد و فرمود: « هنوز وقتش نرسیده است، و قیام تو در انتها به ضرر مسلمین می انجامد.» اما زید که خون حسینی در رگ‌های او می‌جوشید، زیر بار نرفت و قیام کرد و عاقبت در اثر اعلان مخالفت با بنی‌امیه به شهادت رسید.

 

حاکمان دوران امامت امام باقر(ع)
امام باقر علیه السلام در زمان حکومت ولید بن عبدالملک به امامت رسیدند که پس از او سلیمان بن عبدالملک و سپس عمربن عبدالعزیز و سپس یزید بن عبدالملک و پس از او هشام بن عبدالملک، یکی پس از دیگری حاکم مَمالک اسلامی شدند. امام با هر یک از آنها به نحو خاصّی برخورد می‌کرد، ولی متأسّفانه بعضی از بستگان وی، از جمله زید بن حسن بن علی به بدگویی او دست زدند تا سرانجام هشام ، امام را مسموم کرد و به شهادت رساند.

امام باقر علیه السلام به فرزند ارجمندش امام صادق علیه السلام وصیت فرمود و به لقاء پرورگار شتافت. آن حضرت دارای سه همسر و هفت فرزند بود.
از امام باقر علیه السلام مواعظ بسیار ارزشمندی به یادگار مانده است که تمام نسل‌ها تا قیامت از آن بهره‌مند خواهند بود.

 

کلامى از امام باقر(ع)
در اینجا این مطلب را با دو حدیث از امام باقر(ع) به پایان مى بریم.

1. آن حضرت از پدرانش از رسول خدا(ص) روایت کرد که آن حضرت فرمود : سخت ترین کارها سه چیز است. اوّل: مواسات برادران دینى در مال، دوّم: آنکه در برخورد با مردم جانب انصاف را داشته باشى، سوم: یاد خداوند در هر حال.

 

2. حسن بن صالح مى گوید: از امام محمّد باقر(ع) شنیدم که فرمود: آمیخته نشده است چیزى به چیز دیگر که بهتر از آمیخته شدن حلم و بردبارى به علم و دانش باشد.

 

گردآوری : بخش فرهنگ و هنر بیتوته

                            

وای از آن دل که در آن داغ برادر باشد

رفتنت را همه ی اهل محل فهمیدند

قدر چمن را بلبل افسرده می داند

غم داغ برادر را برادر مرده می داند

غم مرگ برادر بشکند پشت برادر را

داغ برادر تا قیامت زنده می ماند

برادرم رفتنت خیلی زود بود ...؟!

 باید از نور دلش شعر منور باشد

هرکسی مثل شما دختر کوثر باشد

بی گمان این دل شیری که تو داری بانو!

می تواند فقط از جانب حیدر باشد

زینب دوم گلخانه ی زهرا شده ای

چه قشنگ است که زینب دوبرابر باشد

پیش دریای دلت موج بلا کوچک بود

عاشقی!.. صبر تو از عقل فراتر باشد

ام کلثوم ! دعا کن نرسد روزی که

دختری شاهد افتادن مادر باشد

خاطرت باشد اگر شاهد عاشورایی

آتش خیمه هم از آتش این در باشد

اولین شاعر این داغی و شعرت بانو

شعله ای گشته  که بر سینه ی دفتر باشد

بی سبب نسیت که عمرت به درازا نکشید

وای از آن دل که در آن داغ برادر باشد

به یاد برادر عزیزم

fardanews

پای شش گوشه

پای شش گوشه تو عرش الهی است حسین علیه السلام

کِی شود عاشق دلخسته به جایی برسد

قرار هر دل بی تاب عباس

ز عشق و معرفت سیراب عباس

همه مشق شب خود را نوشتیم

صد و ده مرتبه با "آب" عباس

اصول عقائد اسلامی (توحید)21

سلام دوستان

این مطلب در ادامه  نیاز به دین

ما انسان‏ها، براى سعادت و رشد خود به برنامه و طرح نیازمندیم و از سه طریق مى ‏توانیم برنامه مورد نیاز خود را به دست آوریم. به عبارت دیگر سه راه پیش روى ماست:

1- راه خود ساخته

2- راه مردم‏

3- راه دین یا راه برتر

انسان از چه راهی می تواند به نهایت کمال و سعادت خود برسد؟

راه‌های خودسازی و رسیدن به کمال
خودسازی راه رسیدن به سعادت

انسان جزء کوچکی از هستی بی‌انتهاست و ازسویی تنها موجودی است که از نیروی عقل برخوردار است. انسان دارای اختیار است‌. خداوند از طریق پیامبران و پیشوایان دینی راه خوب و بد را به او نشان داده و او را در انتخاب این دو راه آزاد گذاشته است. پیامبران انسان را هدف نهایی خلقت دانسته‌اند، پس بردوشش وظیفه‌ای خطیرگذاشته شده است. اگر هر انسانی به پرورش نیروهای بالقوه خود بپردازد، می‌تواند به اوج کمال برسد. او باید بتواند عیب و ایراد درونی‌اش را پیدا کند.
اولین گام برای خودسازی خواستن است. هر فردی باید خودش بخواهد به کمال برسد تا بتواند راه سعادت را بپیماید. پیمودن این مسیر به صورت اجباری راه به جایی نمی‌برد. بعد از این‌که فرد از ته دل خواست که پا در راه خودسازی بگذارد، باید رفتارهای خوب و بد خود را از هم تفکیک کند. رفتارهای بد را ترک کند و رفتارهای خوب را تقویت کند. شناخت این رفتارها نیز مهم است یعنی هرکسی باید بداند که کدام‌یک از رفتارهایش اشتباه است. اگر به این مسئله آگاهی نداشته باشد تلاشهایش از ابتدا بیهوده است.
در طول تاریخ عقاید گوناگونی در مورد راه رسیدن انسان به سعادت به وجود آمده است. بعضی از افراد خویشتن‌نگر هستند یعنی به نفس و تمایلات آن توجه دارند و هر آنچه با نفس انسان مطابقت دارد را راه سعادت می‌دانند. گروه دیگر جامعه‌نگر هستند و راه سعادت را پیشرفت جامعه می‌دانند. گروه بعدی الهی‌نگر هستند و دنیا را معیار اعمال ناشایست می‌دانند و آخرت را سر منشأ همه‌چیز می‌پندارند.
اسلام‌نگر یا جامع‌نگرها افرادی هستند که معتقدند چهار عنصر خود، خدا، جهان و دیگر انسان‌ها، محیط پیرامون را می‌سازند و کسی‌که در اعمال خود خیر و شر بودن اعمال را به نسبت تأثیر آنها در این چهار عنصر در نظر بگیرد به سعادت می‌رسد. خود انسان تا حدود زیادی می‌تواند تأثیرگذاری اعمالش را بر این چهار عنصر تشخیص دهد ولی به طورکامل نمی‌تواند بفهمد کدام کارش صحیح و کدام کارش ناصحیح است. تنها کسی می‌تواند نسبت به هر چهار مورد شناخت داشته باشد که علم او مطلق باشد و او کسی جز خدا نیست. خداوند برای رسیدن انسان به سعادت که راه آن خودسازی است همه دستورالعمل‌ها را فرستاده است. امام علی (ع) می‌فرماید: «خدای سبحان کتابی راهنما فرستاد و در آن خوب و بد را روشن ساخت پس راه خوبی را پیش گیرید تا هدایت شوید و از راه بدی دوری جویید تا به مقصد برسید.»
خداوند درون انسان ابعاد گوناگونی قرار داده است تا به کمک آنها بتواند خود را ساخته و به کمال برسد. حس نیکوکاری مکارم و سجایای عالی انسانی را به وجود می‌آورد. این حس او را به حق‌جویی و نوع‌دوستی وادار می‌کند و زشتی‌ها را از خود دور کند. حس خداجویی به انسانها کمک می‌کند که در راه رسیدن به خداوند قدم بردارند. اگر چه در برهه‌ای از زمان این ابعاد وجودی انسان نادیده گرفته شده است ولی در نهایت به این نتیجه می‌رسندکه راه سعادت توجه به دستورات خداوند است.
با نگاهی به کتاب: چهار جلدی اکسیر
 هم میهن

شب جمعه شده و آل عبا دور هم اند...

ارباب ...

... پدرت آمده

با فاطمه امشب حرمت ...

... شب جمعه شده

و آل عبا دور هم اند ...

اللهم الرزقنا کربلا

یا فاطمه الزهرا سلام الله علیها

با توام "در" ، با تو ، تا "دیوار"ها هم بشنوند

عشق یاسین است این یاسی که پرپر می کنی ...

 کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع :

کارگران مشغولند،کار احداث ضریح

 کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع :

چند روزی مانده به اتمام ضریح

 کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع :

مهدی فاطمه آید،به تماشای ضریح

 کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع :

عید امسال،نماز،صحن بقیع

 کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع :

فلش راهنما،مرقد زهرای شفیع

اللهم صل علی فاطمة و ابیها و بعلها و بنیها و سِرِ المُستَودع فیها بِعَدد ما احاط به عِلمُک

وای مادرم

دیگر آن خنده ی زیبا به لب مولا نیست
همه هستند ولی هیچ کسی زهرا نیست
قطره ی اشک علی تا به ته چاه رسید
چاه فهمید که کسی همچو علی تنها نیست

شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها را تسلیت می گویم...

 

به کوچه های مدینه که اعتباری نیست

دوباره خاطره‌ها شعر را عزا کرده است
دوباره یاد دری آتشی به پا کرده است
مرا ببخش که تا بوی دود می‌آید
به رنگ قافیه تنها کبود می‌آید
دوباره همسفر قصه‌ات شدم مادر!

بگیر دست مرا بین کوچه‌ها، آخرـ
به کوچه‌های مدینه که اعتباری نیست
جسور می‌شود آنگه که ذوالفقاری نیست

چقدر دلهره باید نثار راه کنم
مدام این طرف و آن طرف نگاه کنم
نسیم تا که میاید به لرزه می افتم         

صدای پا که میاید به لرزه می‌افتم
چقدر دل‌نگرانم میان این کوچه
چگونه بگذرم از داستان این کوچه
نمی‌شود که تصور کنم چه شد مادر!

خدا نخواسته شاید ببینمت پرپر
کمی به فاصله می‌ایستم سرم پایین
و ناگهان.. نه! چه می‌بینم آه! روی زمین

دل من است که چون گوشواره می‌شکند
زمین به زیر ورق‌های پاره می‌شکند
بیا فقط برویم این زمین پر از درد است
هوای تیره‌ی این کوچه ناجوانمرد است
چطور خاطره‌ها را ز یاد خود ببرم
نه! دیگر اصلا از این کوچه‌ها نمی‌گذرم
شکسته است غرور تو و دل من نیز
دوباره مادر من یا علی بگو برخیز...

شاعر:انسیه سادات هاشمی

یا اباعبدالله

عشق یک سینه و هفتاد و دو سر میخواهد

                                 بچــــــــــه بازیســـــــــــت مگــــــــــــر؟؟

                                                  عشــــــــــــــــــــق جگـــــــــــر میخواهد......

                                                

یا اباعبدالله الحسین(ع)