سوره علق

بنام خداوند بخشنده مهربان
بخوان به نام پروردگارت که جهان را آفرید.
همان کس که انسان را از خون بسته اى خلق کرد.

بخوان که پروردگارت از همه بزرگوارتر است .
همان کسى که به وسیله قلم تعلیم نمود.
و به انسان آنچه را نمى دانست یاد داد.

چنین نیست که انسان حقشناس باشد مسلما طغیان مى کند.
به خاطر اینکه خود را بى نیاز مى بیند!
مسلما بازگشت همه به سوى پروردگار تو است .
به من خبر ده آیا کسى که نهى مى کند
بنده اى را به هنگامى که نماز مى خواند (آیا مستحق عذاب الهى نیست )؟
به من خبر ده اگر این بنده بر طریق هدایت باشد،
یا مردم را به تقوا دستور دهد (آیا نهى کردن او سزاوار است ؟).
بـه مـن خـبر ده اگر (این طغیانگر) تکذیب حق کند و به آن پشت نماید (چه سرنوشت دردناکى خواهد داشت ؟).
آیا او نمى داند که خداوند همه اعمالش را مى بیند؟!

چـنـان نیست که او خیال مى کند اگر دست از کار خود بر ندارد ناصیه اش (موى پیش سرش ) را گرفته (و به سوى عذاب مى کشانیم ).
همان ناصیه دروغگوى خطا کار!
سپس هر که را مى خواهد صدا بزند (تا یاریش کند).
ما هم به زودى ماءموران دوزخ را صدا مى زنیم !
چنان نیست که او مى پندارد، هرگز او را اطاعت مکن و سجده نما و تقرب جوى .