آن چه تا ابد می ماند؛ غم دوست!

شب تمام می‌شود...

رنج‌های عالَم...
پایان می‌یابند!
دردها...
درمان می‌شوند!
آن‌چه تا ابد می‌ماند؛
غم توست!
غمَ‌ت بر سَرَم...
مستدام!...

پاره پاره جگر از میخ در و مسمارم ...

عالم امروز پر از ماتم و رنج و محن است

گرد غم بر سر هر محفل و هر انجمن است

این چه شور است که بر پا شده در ارض و سماء

این چه سوز است که در سینه هر مرد و زن است

بانگ وفریاد به گوش آید از افلاک مگر

رحلت ختم رسولان و عزای حسن است

 

 

تشنه ی قطره‌ای از کوثر جام حسنیم

                                                    همه محتاج عنایات مدام حسنیم

به خدا شیعه و مأموم حسن بود حسین

                                                    ما غلامی ز غلامان غلام حسنیم

صلح او حافظ فتیان بنی هاشم شد

                                                   همه مبهوط زوایای قیام حسنیم

 

 

 

غم ِ غم می خورم و غم شده مهماندارم

غیر غم کس نبود تا که شود غمخوارم

پاره پاره جگر از میخ در و مسمارم

تیر باران شده از کینه تن و تابوتم

شهادت کریم اهل بیت تسلیت باد