۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «التماس دعای فرج» ثبت شده است

آغاز، علی بود و علی حُسن ختام

سلام خدمت شما

عید غدیرخم را به همه شما تبریک میکنم

التماس دعای فرج

یا علی مددی

از کعبه ظهور کرد تا بر همه کس
معلوم شود که صاحب خانه کیست...

عمری است که دم به دم علی می گویم
در حال نشاط و غم، علی می گویم
یک عمر علی گفتم و ان شاالله
تا آخر عمر هم، علی می گویم

امروز به هرکوچه اذان باید گفت
در وصف علی ز آسمان باید گفت
چون عید امیر مومنین است
تبریک به صاحب الزمان باید گفت

غدیر، یک تاریخ است؛ تاریخى که ابتدایش مدینه است، میانش کربلا و انتهایش ظهور

آغاز، علی بود و علی حُسن ختام
او اول و آخر است به دین اسلام
در عید غدیر خم فرستد صلوات
هر کس که او را علی ولی گشت و امام

بیتوته

۲ نظر

۰ ۱۷ شهریور ۹۶ ، ۱۲:۴۷

حمیدرضا

حج واجبشان در زمین کرب‌و‌بلاست

سلام خدمت شما همه دوستان عزیز

عیدتان مبارک باد

التماس دعای فرج

یکی روانه به دنبال یوسف زهراست سلام الله علیها

یکی بهشت خدا را به چشم خود دیده

یکی به یاد جهنم ز تابش گرماست

یکی به خیمه ندای الهی العفوش

یکی دو دیده‌‌اش از اشک شوق چون دریاست

یکی به امر خداوند سر تراشیده

یکی دو دست دعایش به سوی حق بالاست

سلام باد بر آن مُحرم خداجویی

که روح بندگی از اشک دیده‌اش پیداست

سلام باد بر آن کاروان صحراگرد

که لحظه‌لحظه به دنبال سیدالشهداست

سلام باد به عباس و اکبر و قاسم

که حج واجبشان در زمین کرب‌و‌بلاست

سلام باد به اخلاص و صدق ابراهیم

که بهر ذبح پسر همچو کوه، پابرجاست

سلام باد به ایثار و عشق اسماعیل

که سر به دست پدر داد و خویش را آراست

وجود او همه تسلیم محض پا تا سر

که دست شست ز جان و سر و خدا را خواست

کشید تیغ ولی آن گلو بریده نشد

فتاده بود به حیرت که عیب کار کجاست

به تیغ گفت ببر! تیغ گفت ابراهیم!

خدات گفته نبر! گر بُرم خطاست خطاست

خلیل! یا مرنی و الجلیل ینهانی

هوالعزیز، همانا که حکم، حکم خداست

چه امتحان عظیمی چه صدق و اخلاصی

تو از خدا و خداوند از تو نیز رضاست

به جای ذبح پسر سر ز گوسفند ببر!

که این پسر، پدر بهترین پیمبر ماست

مباد تیغ کشی بر گلوی اسماعیل

به هوش باش که در صلب این پسرِ زهراست سلام الله علیها

درست اگر نگری در وجود این فرزند

جمال نفس رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم و علی علیه السلام پیداست

گذار خنجر و دست ذبیح خود بگشا

که ذبح اعظم ما ظهر روز عاشوراست

ذبیح ماست حسینی علیه السلام که پیکر پاکش

هزار پاره ز شمشیر و تیغ و تیر جفاست

بدان خلیل که تنها ذبیح ماست حسین علیه السلام

که پیکرش به زمین، سر به نیزۀ اعداست

ذبیح ماست حسینی علیه السلام که جلوه‌گاه رخش

تنور و نیزه و دیر و درخت و تشت طلاست

ذبیح ماست شهیدی که تا صف محشر

تمام وسعت ملک خداش بزم عزاست

سلام خالق و خلقت به خون پاک حسین علیه السلام

که زخم نیزه و خنجر به پیکرش زیباست

هزار مرتبه شد کشته روز عاشورا

ز بس‌که زخم به زخمش رسید از چپ و راست

گلوی تشنه، سرش را ز تن جدا کردند

که بهر داغ لبش چشم عالمی دریاست

به جز ز اشک غمش دل کجا شود آرام

به غیر تربت پاکش کدام خاک، شفاست؟

به یاد دست علمدارش آه ماست علم

برای آن لب خشکیده چشم ما سقاست

به غیر وجه خدا کل من علیها فان

یقین کنید همانا حسین علیه السلام ، وجه خداست

به یاد خون گلوی حسین علیه السلام تا صف حشر

سرشک «میثم» اگر خون شود همیشه رواست

*« الخلیلُ یأمُرنی و الجلیلُ یَنهانی ، ابراهیم خلیل می گوید ببر و خداوند جلیل می گوید نبر و من توان سر پیچی از حرف جلیل -خداوند عالمیان جل شانه را ندارم».

* « کلُّ مَنْ عَلیها فَان وَ یبقَی وَجْهُ رَبَّک ذوالجلالِ والاکرامِ ، هرکه روی زمین است دستخوش مرگ و فناست و خدای باجلال و عظمت باقی می ماند.

فاطمیه و خیریه آذربایجانیهای مقیم مشهد

کتاب یزد

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

۲ نظر

۰ ۱۰ شهریور ۹۶ ، ۱۱:۰۵

حمیدرضا

ولادت امام رضا علیه السلام آفتاب تابان کشور ایران

سلام خدمت شما همراهان بزرگ وار

پیشاپیش ولادت امام رضا علیه السلام را تبریک می گویم

التماس دعای فرج

#مخاطب‌_خاص

از سر پیچ جاده راه افتاد...
با صفا، صاف و ساده راه افتاد...
پابرهنه، پیاده راه افتاد...
پدر خانواده راه افتاد!

از اهالی ده، به رسم وفا...
با خودش داشت التماس‌دعا!

راه، دور و پر از مشقت بود...
کوله‌بارش، پراز ارادت بود...
گرچه هر گام او عبادت بود...
آرزویش، فقط زیارت بود!

چقدر قطره رو به دریایند
همگی پابرهنه می‌آیند‌!

راه، بسیار رفته... کم مانده!
گریه‌ی شوق، جای غم مانده...
روی دوشش، فقط علم مانده...
دو قدم تا دم حرم مانده!

فلکه‌آب، روبروی حرم...
بر مشامش رسید: بوی حرم!

ناگهان ایستاد، می‌گردد...
چشم او مثل باد، می‌گردد...
با همه اعتقاد می‌گردد...
پی باب‌الجواد، می‌گردد!

عشق، شان نزول آن در بود!
اشک، اذن‌دخول آن در بود!

دَم‌در گفت: یاامام‌رضا!
من مریضم... شفا، امام‌رضا!
سرطان مرا... امام‌رضا...
نه؛ فقط کربلا... امام‌رضا!

دَم‌در بود که مسافر شد...
ساک خود وا نکرده، زائر شد!

چند شب، بعدِ پنجره فولاد...
کربلا، خسته از مسیر زیاد...
کفش خود را به کفشداری داد!
پای شش‌گوشه تا رسید...

گرد و خاک حرم که پاکش کرد...
خادمی کنج صحن، خاکش کرد!

#محسن_عرب_خالقی
...

MokhatabTV3@

...

به پای بوس قدومت زمین مهیا شد
ز نور مضجع تو آسمان مصفا شد

هزار جن و ملک ره به آسمان نبرند
زمین به یمن تو برتر ز عرش اعلا شد

غریب نام تو گویند و سخت در عجبم
که این غریب چه منزل گزین دلها شد

رضای دوست گزیدی و مرتضی گشتی
مگر نه نام تو محبوب جمله اسما شد

شود که ذره ای از علم خود به من سپری
که آنکه علم تو آموخت عالم آرا شد

زدل برفت غم آنگه که گنبدت دیدم
چه گنبدی است که نورش به شمس همتا شد

نگفته ام به کس این راز جز به گوش ضریح
دل کبوتریم رامِ بامِ مولا شد

غزل ز وصف تو عاجز زهیر لب بسته
مگر توان که ثتاگوی وصف دریا شد

شاعر : زهیر دهقانی آرانی

بزرگترین منبع اشعار مذهبی

*پی نوشت: صبح مسافرت میروم. دوست داشتم ولادت امام رضا علیه السلام رو بهتون تبریک بگم

انشاءالله زیارت حرم امام رضا روزیمان شود

یاعلی

۳ نظر

۱ ۰۸ مرداد ۹۶ ، ۰۰:۵۱

حمیدرضا

زندگی تازه بعد از رفتن به کربلا شروع می‌شود!

سلام خدمت شما بزرگواران

نماز و روزه هاتون قوبل حق

التماس دعای فرج در ایام باقی مانده از ماه مبارک رمضان

غافل نشویم از دعای برای فرج در باقی مانده عمرمان

#اللهم عجل لولیک الفرج#

#مخاطب‌_خاص

شنیدم مےگفتند:
زندگی به دو بخش تقسیم می‌شود:

قبـــل از رفتن کربلا
و بعد از رفتن کربلا
چه اشتباهی!
زندگی
تازه بعد از رفتن به کربلا شروع می‌شود!

...

MokhatabTV3@

انشاءالله زیارت حرم سیدالشهدا و ساقی کربلا اباالفضل العباس روزی همه دوست دارانشان شود

۴ نظر

۰ ۳۰ خرداد ۹۶ ، ۱۷:۵۱

حمیدرضا

عشق فقط یک کلام.....حُسَین علیه السلام

عشق فقط یک کلام.....حُسَین علیه السلام

اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ

قرآن

شب جمعه، حرم ارباب

کربلا عاشورا

راه امام حسین و اصحابشان

۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «التماس دعای فرج» ثبت شده است

آغاز، علی بود و علی حُسن ختام

سلام خدمت شما

عید غدیرخم را به همه شما تبریک میکنم

التماس دعای فرج

یا علی مددی

از کعبه ظهور کرد تا بر همه کس معلوم شود که صاحب خانه کیست...

عمری است که دم به دم علی می گویمدر حال نشاط و غم، علی می گویمیک عمر علی گفتم و ان شااللهتا آخر عمر هم، علی می گویم

امروز به هرکوچه اذان باید گفتدر وصف علی ز آسمان باید گفتچون عید امیر مومنین استتبریک به صاحب الزمان باید گفت

غدیر، یک تاریخ است؛ تاریخى که ابتدایش مدینه است، میانش کربلا و انتهایش ظهور

آغاز، علی بود و علی حُسن ختاماو اول و آخر است به دین اسلامدر عید غدیر خم فرستد صلواتهر کس که او را علی ولی گشت و امام

حج واجبشان در زمین کرب‌و‌بلاست

سلام خدمت شما همه دوستان عزیز

عیدتان مبارک باد

التماس دعای فرج

یکی روانه به دنبال یوسف زهراست سلام الله علیها

یکی بهشت خدا را به چشم خود دیده

یکی به یاد جهنم ز تابش گرماست

یکی به خیمه ندای الهی العفوش

یکی دو دیده‌‌اش از اشک شوق چون دریاست

یکی به امر خداوند سر تراشیده

یکی دو دست دعایش به سوی حق بالاست

سلام باد بر آن مُحرم خداجویی

که روح بندگی از اشک دیده‌اش پیداست

سلام باد بر آن کاروان صحراگرد

که لحظه‌لحظه به دنبال سیدالشهداست

سلام باد به عباس و اکبر و قاسم

که حج واجبشان در زمین کرب‌و‌بلاست

سلام باد به اخلاص و صدق ابراهیم

که بهر ذبح پسر همچو کوه، پابرجاست

سلام باد به ایثار و عشق اسماعیل

که سر به دست پدر داد و خویش را آراست

وجود او همه تسلیم محض پا تا سر

که دست شست ز جان و سر و خدا را خواست

کشید تیغ ولی آن گلو بریده نشد

فتاده بود به حیرت که عیب کار کجاست

به تیغ گفت ببر! تیغ گفت ابراهیم!

خدات گفته نبر! گر بُرم خطاست خطاست

خلیل! یا مرنی و الجلیل ینهانی

هوالعزیز، همانا که حکم، حکم خداست

چه امتحان عظیمی چه صدق و اخلاصی

تو از خدا و خداوند از تو نیز رضاست

به جای ذبح پسر سر ز گوسفند ببر!

که این پسر، پدر بهترین پیمبر ماست

مباد تیغ کشی بر گلوی اسماعیل

به هوش باش که در صلب این پسرِ زهراست سلام الله علیها

درست اگر نگری در وجود این فرزند

جمال نفس رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم و علی علیه السلام پیداست

گذار خنجر و دست ذبیح خود بگشا

که ذبح اعظم ما ظهر روز عاشوراست

ذبیح ماست حسینی علیه السلام که پیکر پاکش

هزار پاره ز شمشیر و تیغ و تیر جفاست

بدان خلیل که تنها ذبیح ماست حسین علیه السلام

که پیکرش به زمین، سر به نیزۀ اعداست

ذبیح ماست حسینی علیه السلام که جلوه‌گاه رخش

تنور و نیزه و دیر و درخت و تشت طلاست

ذبیح ماست شهیدی که تا صف محشر

تمام وسعت ملک خداش بزم عزاست

سلام خالق و خلقت به خون پاک حسین علیه السلام

که زخم نیزه و خنجر به پیکرش زیباست

هزار مرتبه شد کشته روز عاشورا

ز بس‌که زخم به زخمش رسید از چپ و راست

گلوی تشنه، سرش را ز تن جدا کردند

که بهر داغ لبش چشم عالمی دریاست

به جز ز اشک غمش دل کجا شود آرام

به غیر تربت پاکش کدام خاک، شفاست؟

به یاد دست علمدارش آه ماست علم

برای آن لب خشکیده چشم ما سقاست

به غیر وجه خدا کل من علیها فان

یقین کنید همانا حسین علیه السلام ، وجه خداست

به یاد خون گلوی حسین علیه السلام تا صف حشر

سرشک «میثم» اگر خون شود همیشه رواست

*« الخلیلُ یأمُرنی و الجلیلُ یَنهانی ، ابراهیم خلیل می گوید ببر و خداوند جلیل می گوید نبر و من توان سر پیچی از حرف جلیل -خداوند عالمیان جل شانه را ندارم».

از کعبه ظهور کرد تا بر همه کس
معلوم شود که صاحب خانه کیست...

عمری است که دم به دم علی می گویم
در حال نشاط و غم، علی می گویم
یک عمر علی گفتم و ان شاالله
تا آخر عمر هم، علی می گویم

امروز به هرکوچه اذان باید گفت
در وصف علی ز آسمان باید گفت
چون عید امیر مومنین است
تبریک به صاحب الزمان باید گفت

آغاز، علی بود و علی حُسن ختام
او اول و آخر است به دین اسلام
در عید غدیر خم فرستد صلوات
هر کس که او را علی ولی گشت و امام

به پای بوس قدومت زمین مهیا شد
ز نور مضجع تو آسمان مصفا شد

هزار جن و ملک ره به آسمان نبرند
زمین به یمن تو برتر ز عرش اعلا شد

غریب نام تو گویند و سخت در عجبم
که این غریب چه منزل گزین دلها شد

رضای دوست گزیدی و مرتضی گشتی
مگر نه نام تو محبوب جمله اسما شد

شود که ذره ای از علم خود به من سپری
که آنکه علم تو آموخت عالم آرا شد

زدل برفت غم آنگه که گنبدت دیدم
چه گنبدی است که نورش به شمس همتا شد

نگفته ام به کس این راز جز به گوش ضریح
دل کبوتریم رامِ بامِ مولا شد

غزل ز وصف تو عاجز زهیر لب بسته
مگر توان که ثتاگوی وصف دریا شد