کاش میشد که شبی در حرمت سر میشد

کاش میشد که شبی در حرمت سر میشد
شب جمعه اگرم بود چه بهتر میشد
وهمان شب دل ما در حرم کرب وبلا
فرش راه قدم حضرت مادر میشد

السَّلامُ عَلَیْکَ یـا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عـــَلَی الاَْرْواح
الَّتی حــــَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَـــلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللَّه
اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجـَعَلَه
اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِــنّی لِزِیارَتِکُمْ اَلــسَّلامُ عَلَی
الْحـــُسَیْنِ وَ عَلی عــَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی
اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عــَلی اَصــْحابِ الْحــُسَیْن

Cloob.com

۱ نظر

۰

۰ ۱۳ مهر ۹۷ ، ۰۰:۴۲

حمیدرضا

درد میگیرد کنار تو دوباره پیکرم

هر شب جمعه صدای مادر آید از حرم

من تمام عمر دنبال صدای مادرم
میزند ناله بُنَیَّ کو لباس کهنه ات ؟
کو سرت کو حنجرت کو یاورت کو دخترم ؟
بشکند دست کسی که دست بر مویت زده
گیسویت خاکی شد و من خاک میریزم سرم
هرچه میگردم چرا ترکیب جسمت جور نیست
سالها دنبال آن انگشت بی انگشترم
مثل من پیشانیت با تیزی سنگی شکست
درد میگیرد کنار تو دوباره پیکرم
پیش چشمانم تو را با حوصله سر می برند
پیکر تو زیر و رو شد پیش چشمان ترم
شاعر : قاسم نعمتی

امام هشت

۰ نظر

۱

۰ ۰۶ مهر ۹۷ ، ۰۰:۲۲

حمیدرضا

من بیش از همه، از عمر سعد شدن میترسم ...

👤عمرسعد پدرش ؛ سعدبن ابی وقاص در نبرد قادسیه فرمانده سپاه اسلام بود
ابن زیاد او رادر قبال کشتن امام حسین به حکومت ری وعده دادکه محقق نشد سرانجام درسال۶۶ در کوفه به دست مختار کشته شد

💮 @Da_nestani

۱ نظر

۱

۰ ۰۱ مهر ۹۷ ، ۲۱:۲۷

حمیدرضا

شده هفتاد و دو سر با سر تو بر نیزه

گریه های شب جمعه چه خریدن دارد

نوکرت تا خود تو شوق رسیدن دارد

شده هفتاد و دو سر با سر تو بر نیزه

سر بازار شما ٰ زجر کشیدن دارد

دل من لک زده تا اسم مرا بنویسند

به سر بام حرم میل پریدن دارد

رخ یوسف اگرم هر چه که زیباست ولی

چهره نه ٰنام شما دست بریدن دارد

من شفا یافته دست شما بودم وبس

شکرٰ باذکر حسینٰ قلب تپیدن دارد

همه زوار تو بی دل شده بر میگردند

که نیازی دلشان بر تو شدیدا دارد

هر کجا مینگرم عکس حرم میبینم

این در خانه عشق است دویدن دارد

دم محشر که حسین بن علی وارد شد

حال و روز دل عشاق چه دیدن دارد

بدنی بی سرو پر زخمٰ فدایش جان ها

کمر آنجا به خدا جای خمیدن دارد

الکی نیست که زینب سر خود میشکند

دیدن روی شما سینه دریدن دارد

شاعر : جواد قدوسی

امام هشت

۰ نظر

۰

۰ ۳۰ شهریور ۹۷ ، ۰۰:۵۴

حمیدرضا

تو اگر آب نیاری هـــم عـزیـزی عبـــاس

بازویت را به زمین می کِشی و می کُشی ام

این چنین پا زدنت، پا زده بر دلخوشــی ام

ای علمدار رشیدم چه بـه هــم ریختــه ای

دست و پا میزنی و غم به دلـم ریختــه ای

سرو بودی و همه برگ و بـرت زرد شـدنـد

تا که دستان تـو افتاد هـمه مـرد شـدنـد

چه کس اینگونه به خود حقِّ جسارت داده

به روی قـــــرص قمر ردِّ عمــود افتــاده

ماه شب های سیاهم به چه روز افتـــادی

همه پشت و پناهم به چه روز افتـــــادی

جـان داداش بیا قلــب حـــرم را نشکـن

قـــوّت زانـــوی زینب! کــمرم را نشـکن

آب اگر ریخت عزیزم به فـــدای سـرِ تــو

تو اگر آب نیاری هـــم عـزیـزی عبـــاس

و اگر دست نداری هم عـزیــزی عبـــاس

هیچکس آب نمیخواست فقط خیمه بیــا

دختر فاطمه تنهاسـت فقـط خیــمه بیــا

خیمه بی پشت و پناه است رقیه تنهاست

پســـر حــــیدر کـــرار بــیا بـــرگردیم

جان عباس به من رحــم کن و خـیمه بیا

قســمت مــی‌دهم ای یــار بـیا برگردیم

شعر از:

داود رحیمی

بـــاهـــــم | Ba Ham

۰ نظر

۰

۰ ۲۸ شهریور ۹۷ ، ۱۶:۵۹

حمیدرضا

توجه به حق الناس، حتی در روز عاشورا

پرسش : امام حسین(علیه السلام) در روز عاشوراچه کسانی را از حضور در سپاهش بازداشت؟

پاسخ اجمالی:

پاسخ تفصیلی: موسى بن عمیر از پدرش نقل مى کند که امام(علیه السلام) (در روز عاشورا) به من فرمود:
«نادِ اَنْ لا یُقْتَلَ مَعی رَجُلٌ عَلَیْهِ دَیْنٌ وَ نَادِ بِها فِی الْمَوالی فَاِنّی سَمِعْتُ رَسُولَ اللّهِ(صلى اللهعلیه وآله) یَقُولُ: مَنْ ماتَ وَ عَلَیْهِ دَیْنٌ اُخِذَ مِنْ حَسَناتِهِ یَوْمَ الْقِیامَهِ»؛ (میان همه یارانم اعلام کن هر کس دَیْنى بر عهده دارد با من کشته نشود ؛ زیرا که من از رسول خدا(صلى اللهعلیه وآله) شنیدم فرمود: «هر کس از دنیا برود و دَیْنى بر ذمّه داشته باشد، از حسنات وى در فرداى قیامتبرداشته مى شود»).
در نقل دیگرى آمده است که عمیر انصارى گفت: امام(علیه السلام) به من فرمود:
«نادِ فِى النّاسِ اَنْ لا یُقاتِلَنَّ مَعی رَجُلٌ عَلَیْهِ دَیْنٌ، فَاِنَّهُ لَیْسَ مِنْ رَجُل یَمُوتُ وَ عَلَیْهِ دَیْنٌ لا یَدَعُ لَهُ وَفاءً اِلاّ دَخَلَ النّارَ»؛ (میان مردم اعلام کن هر کس بدهکار است در رکاب من پیکار نکند، زیرا هر کس از دنیا برود در حالى که دینى بر عهده اش باشد که چاره اى براى آن نکرده باشد گرفتار دوزخ مى شود).
مردى برخاست و گفت: همسرم پذیرفت که از طرف من بپردازد. امام(علیه السلام) پاسخ داد:
«وَ ما کِفالَهُ امْرَاَه، وَ هَلْ تَقْضی اِمْرَاَهٌ»؛ (کفالت آن زن چه فایده اى دارد؟ آیا او قدرت دارد چنین کند؟!).(1)
راستى عجیب است که انسانى در بحرانى ترین شرایط، حتّى به بدهکارى هاى اصحاب و یاران خود به مردم توجّه داشته باشد و راضى نشود بدهکاران همراه او پیکار کنند و شهید شوند ؛ مبادا حقوق مردم از دست برود.
این برنامه را با کار کسانى مقایسه کنید که سراسر زندگى آنها انباشته از حرامو حقوق مردم بوده و کمترین اهمّیّتى براى آن قائل نبودند، اصلا چیزى را به نام «حقّ الناس» باور نداشتند!!(2)