روز میلاد دُرّ درخشان مهر و عاطفه

روز میلاد دُرّ درخشان مهر و عاطفه
پرستار زخم های به خون نشسته صحنه کربلا و روز پرستار پیشاپیش مبارک باد . . .

 روزهایى بر حضرت فاطمه زهرا (س) گذشت که بر اساس دردهاى فراوان از جمله : شکسته شدن پهلو، ورم بازو، صورت سیلى خورده و سقط جنین ، حدود90 روز بسترى بود. ناگفته پیداست که چنین بیمارى نیاز به پرستار دارد، لذا حضرت زینب در سن 5 سالگى از مادر پذیرایى و پرستارى مى کرد و متأسفانه طولى نکشید که به فراق مادر مبتلا گردید.

اللهم عجل لولیک الفرج

التماس دعای فرج

اعطای لقب سیدالشهدا علیه السلام از طرف خدا

از حضرت صادق علیه السلام نقل شده است: «روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله ، در خانه حضرت زهرا علیهاالسلام بود و حسین علیه السلام در دامان ایشان قرار داشت. ناگاه رسول خدا صلی الله علیه و آله به سجده افتاد. سپس فرمود: ای فاطمه! پروردگار بی همتایت به من فرمود: آیا حسین را دوست داری؟ عرض کردم: آری، حسین، نور چشم من است و گل خوش بو و میوه قلب من است. آن گاه درحالی که دست مبارک خود را بر سر حسین علیه السلام قرار داده بود، فرمود: پروردگارم به من فرمود: مبارک باد این مولود که برکات و صلوات و رحمت و رضوان من بر او باد و غضب و عذاب من، بر کسی که او را به قتل می رساند و با او دشمنی می کند. به راستی که او، سیدالشهدا علیه السلام ، اولین و آخرین است. هم در دنیا و هم در آخرت. او سرور جوانان اهل بهشت است».

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

نمونه ای از جوانمردی امام حسین علیه السلام

امام حسین علیه السلام در مسیر خود به کوفه، از سرزمین اشراف گذشت و به اصحابش دستور داد آب فراوانی بردارند و همه مشک ها را پر کنند. یاران حسین علیه السلام نیز به دستور امام، آب زیادی برداشتند و حرکت کردند. در منزل گاه بعدی به نام ذوحسم، به سپاه حرّبن یزید ریاحی برخوردند که مأمور بودند امام حسین علیه السلام را نزد ابن زیاد ببرند. در آن گرمای شدید، فریاد العطش سربازان حرّ که سخت تشنه شده بودند، بلند بود.

حسین علیه السلام ، آن یکه تاز میدان جوانمردی و انسانیت، به یاران خویش دستور داد تا نه تنها سپاهیان دشمن، بلکه اسب ها و مرکب هایشان را نیز سیراب کنند. علی بن طعان محارمی می گوید: «من آخرین نفر از سپاه حر بودم که امام حسین علیه السلام با دست خود، من و اسبم را سیراب کرد. چون فشار آب از دهانه مشک زیاد بود، آن حضرت لبه مشک را به عقب برگرداند تا فشار آب کم شود و من به راحتی آب بخورم».

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

شعر مناجات با امام زمان(عج)

شعر مناجات با امام زمان(عج)  –  جعفر ابوالفتحی

نکرده ام عملی تا ز تو ثواب بخواهم
منی که تشنه نبودم چگونه آب بخواهم
شبی که بی تو شود صبح بهتر آنکه نیاید
تورا بخواب ندیدم چگونه خواب بخواهم
هزار و سیصد و اندی سوال در دل من ماند
ادب اجازه نداده ز تو جواب بخواهم
رضا نده دهمت من قسم به چادر زهرا
رضا نده فرجت را از آن جناب بخواهم
رضا نده دهمت من قسم به دست اباالفضل
رضا نده که ز عباس فتح باب بخواهم

پایگاه فرهنگی حلما

مدینه گر بروم تا سحر دعا خوانم برای مهدی تان زیر گنبد خضرا

سلام به همراهان گرامی

شهادت امام حسن عسکری علیه السلام رو به صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف تسلیت میگویم.

التماس دعای فرج
اللهم عجل لولیک الفرج

عزیز فاطمه ای مهربان بی همتا

دوباره سائلی آمد،درِ حرم بگشا

نشان خانه تان را ز هرکه پرسیدم

- نشان سیدی از خانواده ی زهرا-

به گریه مردم عابر جواب می دادند

برو به کوچه ی رحمت،محله ی طاها

کسی به داد دل من نمی رسد جز تو

بگیر دست مرا خورده ام زمین آقا

اگر اجازه دهی داخل حرم بشوم

کنار سفره ی فضلت نشینم ای مولا

بزرگ زاده چه مهمان نواز و خونگرمی

گذاشتی دهنم زود لقمه ی خود را

مگر سرای تو دارالنعیم عشاق است؟

هزار لیلی و مجنون نشسته اند اینجا

امام عسگری ای تکیه گاه امروزم

رها نمی کنمت تا قیامت فردا

دعا کنید که همسایه ی شما باشم

جوار چشمه ی تسنیم جنت الاعلی

اگر بهشت بیایم،بدان که بنشینم

به زیر سایه ی مهرت،نه سایه ی طوبی

هوای سامره دارد دل هوایی من

بده برات سفر-جان مادرت زهرا-

برای کرببلا خرجی سفر بدهید

به حق چادر خاکی زینب کبری

مدینه گر بروم تا سحر دعا خوانم

برای مهدی تان زیر گنبد خضرا

یگانه غایت خلقت وجود مادر توست

کجاست مرقد او؟خاک بر سردنیا

شنیده ام که غروب مدینه دلگیر است

شبیه حال و هوای غروب عاشورا

شنیده ام که نباید ز مشک حرفی زد

به خاطر دل پر درد مادر سقا

یا علی ابن موسی الرضا

آسمان زیر پرت بود زمین افتادی

یک عبا روی سرت بود زمین افتادی

نه صدای تو به گوش کسی آن روز رسید

نه کسی دور و برت بود زمین افتادی

صورتت خاکی و دستار و عبایت خاکی

مادرت در نظرت بود زمین افتادی

زهر از جان تو آقا جگرت را می‌خواست

آتشی بر جگرت بود زمین افتادی

ناله می‌کرد جوادت به سرش می‌زد آه

اشک در چشم ترت بود زمین افتادی

مثل یک مار گزیده به خودت پیچیدی

خوب شد که پسرت بود زمین افتادی

ولی افسوس به میدان دل خون برد حسین

نیزه از پشت زدند و به زمین خورد حسین...

مسعود اصلانی

ستاره

گفتم که عمر ماه صفر رو به آخر است

زهرا به خانه و ملک الموت پشت در
از بهر قبض روح شریف پیامبر
از هیچ کس نکرده طلب اذن و ای عجب
بی اذن فاطمه ننهد پای پیش تر
با آن که بود داغ پدر سخت، فاطمه
در باز کرد و اشک فرو ریخت از بصر
یک چشم او به سوی اجل چشم دیگرش
محو نگاه آخر خود بود بر پدر
اشک حسن چکیده به رخسار مصطفی
روی حسین بر روی قلب پیامبر
دیگر نداشت جان که کند هر دو را سوار
بر روی دوش خویش به هر کوی و هر گذر
زد بوسه ها به حلق حسین و لب حسن
از جان و دل گرفت چو جان هر دو را به بر
هر لحظه یاد کرد به افسوس و اشک و آه
گاهی ز طشت و گاه ز گودال قتلگاه

************

دردا که بعد فاطمه روز حسن رسید
روز ملال و غصه و رنج و محن رسید
از زهر همسرش جگرش پاره پاره شد
بس تیرها که لحظة دفنش به تن رسد
بعد از حسن به نیزه عیان شد سر حسین
بیش از هزار زخم ورا بر بدن رسید
بر پیکری که بود پر از بوسة رسول
از گرد و خاک و نیزه شکسته کفن رسید
از جامه های یوسف کرببلا فقط
بر زینب ستم زده یک پیرهن رسید
پاداش آن نصایح زیبا از آن گروه
تیرش درون سینه، سنان بر دهن رسید
"میثم" بگو به فاطمه زآن خیمه ها که سوخت
یک کربلا شرارة آتش به من رسید
مرثیه خوان خامس آل عبا منم
در خیمه های سوخته اش سوخت دامنم
***استاد حاج غلامرضا سازگار***

پاس کبود

کسانی که ...

عزاداری امام حسین علیه‌السلام، زیارت و به‌ویژه «زیارت اربعین»، صرفاً محل احساس و شور نیست؛ محل اندیشه و شعور هم هست. این را توصیه نمی‌کنم، بلکه توصیف می‌کنم. بنده معتقدم اندیشه و شعور، در شور حسینی شما جاری هست و نیازی به دلسوزی کسانی که از دور شما را نگاه می‌کنند نیست. «تفکر» یکی از آداب عبادت با عظمت زیارت اربعین است. شما در این پیاده‌روی فرصت خوبی برای اندیشیدن و تفکر دارید.

یکی از موضوعاتی که باید درباره آن تفکر کرد راز این‌همه تأکید امامان معصوم علیه‌السلام به زیارت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام است. چرا این‌قدر سفارش بر زیارت هرساله کرده‌اند؟ و حتی سالی دو یا سه مرتبه. چرا اگر کسی به زیارت کربلا نرود جفا کرده است و عاق رسول خدا (ص) و ائمه هدی علیهم‌السلام می‌شود؟ چرا زیارت امام حسین علیه‌السلام نرفتن، طبق روایت، از عمر انسان می‌کاهد؟ چرا این‌قدر ثواب‌های باعظمت برای زیارت کربلا قرار داده‌اند؟ به‌ویژه تأکید بر پیاده‌روی برای زیارت فرموده‌اند. چرا اربعین را میعادگاه میلیونی زائران قرار داده‌اند؟ امام حسن عسگری علیه‌السلام وقتی زیارت اربعین را علامت مؤمن اعلام فرمودند، حتماً حضور میلیونی مؤمنین امروز را پیش‌بینی می‌کردند و حتماً آن را قصد کرده بودند.

و سؤال‌های اساسی دیگر که باید درباره آن‌ها فکر کرد: چه عاملی مانند امام حسین علیه‌السلام می‌تواند این‌چنین برای امت اسلامی قدرت‌آفرین باشد؟ چگونه می‌توان حماسۀ زیارت اربعین را مقدمۀ تمدن عظیم اسلامی دانست؟ حماسۀ اربعین چگونه تاریخ را ورق خواهد زد؟

بی‌تردید با درک پاسخ این سؤال‌ها ارزش عبادت زیارت اربعین افزایش خواهد یافت. کسانی که به این زیارت نیامده‌اند نیز باید در این‌باره بیندیشند تا متوجه شوند از چه فیض بزرگی محروم شده‌اند. امید است که موانع جدی داشته‌اند که نتوانسته‌اند بیایند.

اربعین

گمانم کاروان اهل‌بیت است که سوی کعبه‌ی دل با سرآید

سحر چون پیک غم از در درآید

شرار از سینه، آه از دل برآید

 

درای کاروانی از وطن دور

به گوش جان ز دیوار و درآید

 

گمانم کاروان اهل‌بیت است

که سوی کعبه‌ی دل با سرآید

 

گلاب از چشم هر آلاله، جاری است

که عطر عترت پیغمبر آید

 

پس از یک اربعین اندوه و هجران

به دیدار برادر، خواهر آید

 

همان خواهر که غوغا کرده در شام

همان ریحانه‌ی پیغمبر آید

 

همان خواهر که با سِحر بیانش

به هر جا آفریده محشر آید

 

همان خواهر که کس نشناسد او را

به باغ لاله‌های پرپر آید

 

همان خواهر ولی خاطرپریشان

سیه‌پوش و بنفشه‌پیکر آید

 

اگر از کربلا، غمگین سفر کرد

کنون از گَرد ره، غمگین‌تر آید

 

نوای «وای وای» از جان زهرا

صدای «های های» حیدر آید

 

از این دیدار طاقت‌سوز ما را

همه خون دل از چشم تر آید

 

غم‌آهنگی به استقبال یک فوج

کبوترهای بی‌بال و پر آید

 

بیا با این کبوترها بخوانیم

سرودی را که شام غم سرآید:

 

«شمیم جان‌فزای کوی بابم

مرا اندر مشام جان برآید»

 

«گمانم کربلا شد، عمّه! نزدیک

که بوی مُشک ناب و عنبر آید»

 

«به گوشم، عمّه! از گهواره‌ی گور

در این صحرا، صدای اصغر آید»

 

«مهار ناقه را یک دم نگه‌دار

که استقبال لیلا، اکبر آید»

 

«ولی ای عمّه! دارم التماسی

قبول خاطر زارت گر آید»،

 

«در این صحرا مکن منزل که ترسم

دوباره شمر دون با خنجر آید»

بیتوته

اربعین آمد و چشم ها باز گریان می شود

اربعین آمد و چشم ها باز گریان می شود

کربلا ماتم سرای اهل ایمـان می شود

 

غصه های آل طه در مسیر کوفه و شام

یاد شام تارشان در کنج ویران می شود

 

باز تازه غصه های کربلا در نزد زینب

سید سجاد زین غم اشک ریزان می شود

 

مجلس شام یزید و لعل لب های حسین

زیرچوب خیزران باز خون ریزان می شود

 

گوشة ویرانه گویا غنچه ای روییده است

آه و صد افسوس که آن هم برگ ریزان میشود

 

باز گویا یک سری بی تن به نزد دخترش

یا که خورشیدی به نزد ماه میهمـان می شود

 

باز گویا دختری از شوق دیــدار پــدر

گریه و زاری نموده تا که بی جان می شــود

 

باز گویا جابر آید با عطیه کربـــلا

حال او زین ماتم عظمی پریشان می شود

 

باز گویا زینب غم دیده از شـــام بــلا

می رسد بر کربلا و زار و نالان می شود

 

کاروان آل یاسین مجلسی برپا نمـــوده

دشت خون با اشک زینب سیر باران میشود

 

غم فزون گشته ز حد غمخوار زینب رفته است

تا ابد دنیای او همچون غمستان می شود

 

ناله های زینب و خون دل سجــــاد دین

تازه است هر روز تا مهدی نمایان می شــــود

 

راجی اندر این عزا با شیعیان هم ناله است

دارد امیدی که روز حشر شادان می شود

سایت جامع فرهنگی - مذهبی فلاح