شهادت امام جعفر صادق علیه السلام

دلم را که غم می‌گیرد... ناخودآگاه... نگاهم فقط به سمت توست!

#شب_زیارت

#مخاطب‌_خاص

به چه مشغول کنم 

دیده و دل را که مدام...

دل تو را می‌طلبد؛

دیده تو را می‌جوید!

#مخاطب‌_خاص

#سلام_بر_حسین

هرکس گره‌ای از

مشکلات مؤمنی باز کند...

و مشکلش را برطرف نماید...

خداوند متعال، مشکلات دنیا

و آخرت او را اصلاح می‌نماید!

[ ‌امام حسین(علیه‌السلام) ]

📚بحارالانوار، جلد۷۵، صفحه۱۲۲

#دلتنگی

#مخاطب‌_خاص

دلم را که غم می‌گیرد...

ناخودآگاه...

نگاهم فقط به سمت توست!

‌وقتی تو پناه حسینی هستی

که پناه عالم است...

به که تکیه کنم جز تو یا ابوفاضل؟!

...

@MokhatabTV3

کسی که تو را ندارد، چه دارد؟ و آن که تو را دارد، چه ندارد؟»

ـ«وایقظتنی لما ذرات فی سمائک و ارضک؛
^[۲۱]
 خداوندا! تو بیدارم کردی به آنچه در زمین و آسمان آفریدی».
ـ «اللهم اجعلنی اخشاک کانی اراک؛
^[۲۲]
 خدایا چنان خشیت از خویش را بر دلم انداز که گویا تو را می‌بینم.»
ـ «الهی... منک اطلب الوصول الیک، وبک استدل علیک، فاهدنی بنورک الیک؛
^[۲۳]
 خدایا از تو خواهم که مرا به خود رسانی و به وسیله ذاتت به خودت هدایت نمایی. پس مرا با نور خویش به خویشتن برسان».
ـ «انت الذی اشرقت الانوار فی قلوب اولیائک حتی عرفوک و وحدوک. ماذا وجد من فقدک؟ و ماالذی فقد من وجدک؟؛ 
^[۲۴]
 تو نور معرفت را بر دل اولیایت تاباندی، تا این که تو را شناختند و موحد شدند. کسی که تو را ندارد، چه دارد؟ و آن که تو را دارد، چه ندارد؟».
بدون تفسیر و تفصیل، از این فرازها استفاده می‌شود که امام حسین علیه‌السّلام با علم و بصیرت درونی، خشیت قلبی، دلبستگی و حب الهی، و تمسک به نور خداوندی به حالتی رسید که زمین و زمان را تحت تاثیر قرار داد!
او در زمان پدر، در شهر کوفه، در حالی که قحطی و بی آبی آن سامان را تهدید می‌کرد و مردم را به زحمت انداخته بود، به امر مولاامیرمؤمنان به دعا پرداخت؛ هنوز از راز و نیاز کنار نکشیده بود که باران رحمت نازل شد و نشان داد که حسین در «عالم تکوین» مؤثر است!. 
^[۲۵]

۲۱.	↑ مفاتیح نوین، ص۸۱۹.
۲۲.	↑ مفاتیح نوین، ص۸۲۳.
۲۳.	↑ مفاتیح نوین، ص۸۳۸.
۲۴.	↑ مفاتیح نوین، ص۸۳۹.
۲۵.	↑ مجلسی، بحارالانوار، ج۴۴، ص۱۸۷.

عمریست دلم را به این جمله خوش کرده ام:
(هیچکس را تا به بلای کربلا نیازموده اند
از دنیا نخواهند برد....)

ویکی فقه

کربلا نرفته ها

از من مپرس در شب جمعه کجاست دل...

از من مپرس در شب جمعه کجاست دل
بی خانه است ، زائر شهرِ خداست دل
«هرگز وجودِ حاضرِ غائب شنیده ای؟»
درشهرِخویش هستم و درکربلاست دل
#شب_زیارتی_ارباب 
#اللهم_الرزقنـــا_حــــــرم ❤️
🕌 @karballa_ir

عشق در دست حسین بن علیست

تا که پرسیدم ز قلبم عشق چیست

در جوابم اینچنین گفت و گریست
لیلی و مجنون فقط افسانه‌اند
عشق در دست حسین بن علیست



سعی کن حرص و طمع خانه خرابت نکند
غافل از واقعه روز حسابت نکند
ای که دم می‌زنی از عشق حسین بن علی
آنچنان باش که ارباب جوابت نکند

سایت علمی فرهنگی تحلیلی ظفرمند 

نام ما را ننویسید ، بخوانید فقط

نام ما را ننویسید ، بخوانید فقط
سر این سفره گدا را بنشانید فقط
آمدم در بزنم ، در نزنم می میرم
من اگر در زدم این بار نرانید فقط
میهمان منتظر دیدن صاحب خانه ست
چند لحظه بغل سفره بمانید فقط
کم کنید از سر من شر خودم را ، یعنی
فقط از دست گناهم برهانید فقط
حُرّم و چکمه سر شانه ام انداخته ام
مادرم را به عزایم ننشانید فقط
صبح محشر به جهنم ببریدم اما
پیش انظار گنهکار نخوانید فقط
پیش زهرا نگذارید خجالت بکشیم
گوشه ای دامن ما را بتکانید فقط
حقمان است ولی جان اباعبدالله
محضر فاطمه ما را نکشانید فقط
سمت آتش ببری یا نبری خود دانی
من دلم سوخته گفتم که بدانید فقط
گر بنا نیست ببخشید نبخشید اما
دست ما را به محرم برسانید فقط

اس ام اس خور

تا دست و رو نشست به خون، می نیافت کس ...

سلطنت جاوید

گفت ای گروه هرکه ندارد هوای ما	سر گیرد و برون رود از کربلای ما
ناداده تن به خواری و ناکرده ترک سر	نتوان نهاد پا به خلوت سرای ما
تا دست و رو نشست به خون، می نیافت کس	راه طواف بر حرم کبریای ما
هم راز بزم ما نبود طالبان جاه	بیگانه باید از دو جهان آشنای ما
برگردد آن که با هوسِ کشور آمده	سرناورد به افسر شاهی گدای ما
ما را هوای سلطنت مُلْکِ دیگر است	کاین عرصه نیست در خور فرِّهُمای ما
یزدانِ ذوالجلال، به خلوت سرای قدس	آراسته است بزم ضیافت برای ما

حجت الاسلام نیّر تبریزی
پایگاه اطلاع رسانی حوزه

یک هفته نگه داشته غم‌های دلش را...

لحظۀ دیدار پسر
بر پا بشود محشر کبری شب جمعه

آید ز حرم نالۀ زهرا شب جمعه
 
یک هفته نگه داشته غم‌های دلش را

تا لحظۀ دیدار پسر، تا شب جمعه
 
زیر بغل فاطمه را فضّه گرفته

با مریم و آسیه و حوّا شب جمعه
 
با قامت خم، چادر خاکی، رخ نیلی

تا صبح کند زمزمه برپا شب جمعه
 
پیراهن خونی شده بر دست بگیرد

آشفته شود عرش معلّا شب جمعه
 
مادر گرۀ معجر خود باز نموده

در لحظۀ بوسیدن رگ‌ها شب جمعه
 
آن موی به هم ریخته که در پس در سوخت

گردد ته گودال هویدا شب جمعه
 
این بوسه کجا! بوسۀ گودال کجا و

یادی کند از زینب تنها شب جمعه

مشخصات شعر

• شاعر: 

قاسم نعمتی

• قالب شعری: 

قصیده و غزل

• نوع ادبی شعر:

اصلی
:
غنایی
-
فرعی
:
مرثیه

• زبان شعر: 

معیار و امروزی

• زمان شاعر: 

معاصر
کرب و بلا

امشب انگار هوای دگری خواهم داشت...

شب جمعه ز حرم موج کرم می آید

باز از کرب و بلا شیون و غم می آید

امشب انگار هوای دگری خواهم داشت

فاطمه با کمری خم به حرم می آید

مجمع قرآنی فرهنگی جنة المهدی ٫عج٬

شب جمعه شد و مادر به حرم آمده است ...

شب جمعه شد و مادر به حرم آمده است

وا که این صحنه عجب حال و هوا می خواهد

آخر این غرقِ گنه را چه به این حال و هوا

دلِ من جرعه ای از آبِ شفا  می خواهد

کی شود قسمت من هم بشود کرببلا

دلم عطرِ حرمِ شاهِ ولا می خواهد

شاعر : هستی محرابی

امام هشت